Japon eğitim sistemindeki 2. günümüde tamamlamış bulunuyorum. Bu sırada Japonya’da kalırken bir kaç şey dikkatimi çekti ve bunları sizinle paylaşmak istedim. Öncelikle en çok dikkatimi çeken yerel markalara olan büyük saygı oldu. Yani insanların ulusal markası varsa kesinlikle ona öncelik tanıyor. Örneğin burada Mercedes fabrikası var ama Mercedes yok, Japon markası olan Honda var Toyota var Subaru var bir sürü yerel markaları var. Bizim gibi Facebook WhatsApp ve Instagram kullanmak yerine bunların üçünü birleştirip Line diye uygulama yapmışlar, kesinlikle hep onu kullanıyorlar. Ürettikleri hiçbir şeyi dışarıdan almıyorlar ve evet burası dünyanın en iyi 2. ekonomisine sahip. 2. olarak çok disiplinliler ama bu disiplin için hocalarının onlara kızmasına ihtiyaç duymuyorlar. Sınıfın en şımarık çocuğu bile zil çaldığı anda masasında sessizce duruyor, ses çıkarmıyor, dersi dinliyor konuşmuyor. 3. öğrenci her zaman 1. planda tutuluyor. Bir öğrenci onlar için öğretmenden daha değerli ama yinede şunu unutmayalım. Devlet açısından öğretmen ve öğrenci eşit tutuluyor ama eğitimde o değil öğrenci hangi konuyu isterse kesinlikle hayır demiyor ve bana karşıda çok yardımseverler. Japonya öğretmenlerine milletvekili kadar önem veriyor ki eğitim sistemi bu kadar yerine oturmuş. 4. İngilizce biliyorlar ama ya konuşamıyorlar ya da konuşmuyorlar. Çünkü ben orada eğitim göreceksem benim Japonca öğrenmem lazım onların İngilizce ya da Türkçe değil.5. Japonca ile Türkçenin cümle yapısı aynı! Beni en çok şaşırtanlardan bir tanesi buydu. Çünkü hangi kelimeyi öğrensem cümleye dizip konuşmaya başlayabiliyordum ama diğer değişim öğrencileri (hepsi Asya bölümünden) dizilişlerini değiştirmek zorunda kalıyordu ama nedenini biliyorum ki Türkçe ile Japonca akraba dildir. 5. Dünyanın en saygılı insanları. Okulda tek normal gözlü ben olduğum için çok dikkat çekiyorum ne zaman sokağa çıksam yerçekimi merkezi ben oluyorum. Ama ne olursa olsun saygılarını bozmuyorlar. Ben kürsüye tanıtıma çıktığımda etrafa baktım ve korkusuzca Japonca kendimi tanıttım, herkes gülmüş olabilir ben de utanmak yerine gülmeyi tercih ettim sonuçta başka biri olsa ben de yapardım. Sonuncusu ise hristiyan okulundayım ve duaların hepsi ama hepsi JAPONCA. Çok isterim Türkiye’de Türkçe okunmasını hatta ve hatta ben ezanların bile Türkçe okunabileceğini düşünüyorum. Sağolsunlar benim dinime saygı duyuyorlar din ayrımı yapmak çok ayıp burada. Neyse bu haftalık bu kadar buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim iyi eğlenceler size ben yeni hayatıma devam ediyorum her ne kadar en zor günlerimi yaşasamda. Aşağıya da şehrimden ve çalışmamdan bir görüntü koydum 🙂.
Harika deneyimler paylaşıyorsun. Merakla devamını bekliyoruz💕
BeğenBeğen
Merhaba
Japonya tecrübelerinizi bizimle paylaştığınız için teşekkür ederim.
Sağlık ve başarı dileklerimle
BeğenLiked by 1 kişi
Ne kadar yalın ,sade anlatım
İnsana ben de öğrenebilir miyim yoksa bu ilginç dili diye ümit veren bir yazı ,devamını hevesle bekliyorum
BeğenLiked by 1 kişi
Japonya’yı çok kez ziyaret etme şansı bulan bir kişi olarak eğitim sistemi işe ilgili bir anımı paylaşmak isterim. İkinci Tokyo ziyaretimde ana yolları terk edip ara sokakları dolaşmaya başladım. Karşıma bahçesi öğrencilerle dolu bir ilk okul çıktı. Bizim ara sokakların birimde bir ilkokul olsa ve bahçesi öğrencilerle dolu olsa daha sokağa girmeden çocuk seslerini duyarız ama o okulda tüm öğrenciler , Bermuda eski tip pantolon, beyaz gömlek , çapraz asışmış çantaları ve gri beyaz siyah renkleriyle aynı şekilde bağdaş kurmuş , sıralı , düzgün ve tam bir sessizlik içinde bahçede oturuyorlardı. Tek biri bile sağa sola bakmıyor hareket etmiyor öylece duruyorlardı. Bir kaç dakika izledim. Sonra bir öğretmen veya müdür geldi vr “kalk” olduğunu sandığım bir şey söyledi, tüm öğrenciler tek bir hareketle asker gibi ayağa kalktı. Sonra bir şey daha söyledi öğretmen ve daha önceden belirlenmiş bir sıra ile öğrenciler okula girdiler. ….
Ödün verilmeyen disiplin be tam uyum. Japonya bu
BeğenLiked by 1 kişi